Bir bakış yeter bazen, bin kelâm susar,
Gönülden gönüle bir yol açılır azar azar.
Ne menfaat ne de yalan karışmaz içine,
Dostluk, ilmek ilmek işlenir kalbin içine.
Yol uzun, gece karanlık, rüzgâr sert eser,
Ama bir dost sesiyle yürek yine neşelenir.
Yanında olmasa da bilir yüreğinin yerini,
Sessiz dualarında taşır dostunun derdini.
Bir tebessüm uzaktan, bir mesaj ansızın,
Gönül sarar, sarılır; geçer zamanın sancısı.
Kırmaz, üzmez, sormaz bile çoğu zaman,
Ama bilir ki dost, her hâlinden anlaman.
Kimi dost bir çocuk gibi masum, saf, içli,
Kimi ana kadar şefkatli, kimi baba gibi güçlü.
Ama hepsi gönülden gelen bir bağla bağlı,
Dostluk, Allah’a çıkan gizli bir yoldur aslında…