Adı: Dâvûd (A.S.) – İbranice kökenli “David” ismi, “Sevgilim” anlamına gelir. Bu ismi, kendisine özel bir anlam yükleyen ailesi tarafından verilmiştir.
Doğumu: Milâttan Önce 901 yılında, Beyt-Lehim’de doğmuştur. Kendisine verilen doğum tarihleri bazı kaynaklarda farklılık gösterse de, genel kabul gören tarih budur. Hz. Dâvûd, İsrailoğulları içinde peygamberlik görevini üstlenmiş büyük bir liderdir.
Peygamberliği: 40 yıl boyunca hem peygamberlik hem hükümdarlık yapmıştır. Allah’ın emirlerini uygulamış, halkı adaletle yönetmiş ve aynı zamanda ahlâkî rehberlikte bulunmuştur.
Vasıfları: Allah ona hikmet, güçlü hitabet, salih bir kalp ve adaletle hükmetme kabiliyeti lütfetmiştir. Zebur adlı kutsal kitap kendisine indirilmiştir. Kur’an-ı Kerim’de dağların ve kuşların onunla birlikte Allah’ı tesbih ettiğinden bahsedilir. Aynı zamanda demiri işleyip zırh yapma sanatı da ona öğretilmiştir. Geceleri ibadetle geçirir, bir gün oruç tutup bir gün yerdi. Kırmızı tenli, orta boylu, güzel yüzlü bir kimseydi.
Sesi: Allah Teâlâ tarafından eşsiz bir sesle ödüllendirilmişti. Okuduğu Zebur ilahileriyle kalpleri yumuşatır, doğa bile onun zikrine eşlik ederdi.
İbadeti: Geceyi üçe bölerek bir kısmını uykuya, bir kısmını tefekküre, diğer kısmını ibadete ayırırdı. Oruç düzeniyle de ümmetine örnek olmuştur.
Ailesi: Hz. Dâvûd’un birçok eşi ve çocuğu olmuştur. Kur’an’da bu detaylara yer verilmez ancak kaynaklarda ismen geçen birçok oğlu vardır. En meşhur oğlu Hz. Süleyman’dır (a.s.), annesi ise Batşeba’dır.
Eserleri: Hz. Dâvûd, Mescid-i Aksa’nın temellerini atmıştır. Sanata, el işlerine ve şehir imarına katkıları büyüktür. Kudüs onun adıyla anılan kutsal bir merkez haline gelmiştir.
Vefatı: Milâttan Önce 831 yılında, 70 yaşında iken eceliyle vefat etmiştir. Kudüs’ün dışında, Zeytin Dağı’nın (Sion) güney yamaçlarında metfundur.
Kur’an’daki Yeri: Hz. Dâvûd (a.s.), Kur’an-ı Kerim’de ismi geçen ve kıssalarıyla insanlara ibret olması için anlatılan büyük peygamberlerdendir.