🤝 Dostluk ve Kardeşlik Üzerine
İnsan kalbi, bir sığınağa ihtiyaç duyar. Bazen bu sığınak bir omuz, bazen içten bir bakış, bazen de hiç konuşmadan anlaşabilen bir yürektir. İşte bu yüzden dostluk; yalnızca bir beraberlik değil, bir kalp akrabalığıdır.
Gerçek dost; seni alkışlayan değil, düşerken yanında olandır. Gerçek kardeşlik ise, aynı anadan doğmaktan değil, aynı gönül kıblesine yönelmiş olmaktan geçer. Kardeşlik, kalpleri Allah’a bağlayan görünmez bir ip gibidir. Koparsa can yanar, sıkı tutulursa yol kolaylaşır…
🌟 Bir Menkıbe
Hz. Ali (r.a.), bir gün sahabeden birine der ki:
“Kardeşinin senin üzerindeki hakkı, senden borç istemesiyle başlar. Onu yerine getirmekle dostluk olur. Ama sen ihtiyacını hissetmeden ona destek verirsen, işte o zaman gerçek kardeşlik olur.”
Bu söz üzerine o sahabi sorar:
“Ya verirsem ama ihtiyacı yoksa?”
Hz. Ali şöyle cevap verir:
“O zaman sen onun gönlünü doyurmuş olursun. Cebini değil… Kalbini.”
Bu sözler, dostluğun derinliğini anlatır: Gerçek kardeşlik gönülde başlar ve gönülde daim olur.
✍️ Gönülden Gelen Son Söz
Dostluk; birlikte gülmek değil, birlikte susabilmektir.
Kardeşlik; aynı evde büyümek değil, aynı duada buluşmaktır.
İnsanın dostu varsa, kalbi eksik kalmaz.
Ve insan, bir kardeşe sahipse, dua etmeden yalnız kalmaz…