🌅 Gönül Limanında Bir Akşamüstü
Hayat koşuşturması içinde bazen durmak ister insan… Bir anlık olsun nefes almak, kalbinin sesini duymak… İşte o anlarda gönül bir liman arar: Ne kimsenin sesinin ulaştığı, ne de dünyanın telaşının bulaştığı bir liman.
Gönül Limanı… Orası, insanın kendine döndüğü yerdir. Konuşmadan anlaşılan, susarken bile huzur dolan bir mekândır. Ve her akşamüstü, gökyüzü turuncuya çalarken, ruh oraya demir atmak ister.
🌟 Bir Menkıbe
İmam Gazâlî, “İhyâ” adlı eserinde şöyle anlatır:
Bir gün bir talebesi, İmam’a sorar:
"Hocam, bu dünyanın hengâmesinden nasıl korunuruz?"
İmam Gazâlî tebessüm eder ve şöyle der:
"Kendine her gün bir vakit ayır. O vakitte ne konuş, ne düşün, sadece Allah'ı hatırla. Gönlün yorgunsa, sahibine dönsün."
Ve o talebe o günden sonra, her akşamüstü sessizce bir ağacın altına oturur ve Rabbini anar. Kalbi huzurla dolana kadar…
✍️ Gönülden Gelen Son Söz
Ey gönlünü arayan yolcu…
Bazen sessizlik en güzel duadır.
Bazen bir akşamın kızıllığı, Allah’ın kalbine fısıldadığı bir selamdır.
Dur, sus, dinle...
Belki gönlünün limanı, çoktan seni bekliyordur.